Mensen hebben een fundamentele behoefte aan verbondenheid, maar het lukt niet iedereen een stevig sociaal netwerk op te bouwen. In sommige levens heerst de stilte. De Jessehof in Delft biedt mensen een plek om binnen te lopen en een luisterend oor te vinden. Iedereen is welkom, of je nu dakloos bent, aan een psychiatrische aandoening lijdt of thuis geen aanloop meer hebt. 

En dat is hard nodig. Het inloophuis biedt een warme veilige plek aan een groep daklozen, maar ook aan bijvoorbeeld de groep die inmiddels een huis en soms zelfs een baan heeft. Maar die zich, ondanks de nieuwe verworvenheden vaak kwetsbaar, eenzaam en buitengesloten voelen.

‘Toen ik 83 was, stuurde de dokter me naar een verzorgingshuis. Ik vond er niets aan. Na acht maanden was ik 29 kilo afgevallen. Stille heimwee, zo bleek. Ik wilde terug naar de drukte en de gezelligheid. Dat is toen geregeld, maar het is hier niet meer hetzelfde. Er wonen allemaal nieuwe, jonge mensen. Ik ken ze niet. Ze gaan elke dag naar hun werk. Het wordt steeds stiller. Niemand om even mee te kletsen. Met drie vriendinnen van vroeger ga ik een paar ochtenden per week naar De Jessehof. Om herinneringen op te halen en een praatje te maken. Gelukkig zie ik mijn kinderen nog regelmatig. Verder moet ik mezelf bezighouden. Dat doe ik vooral met handwerken. Laatst heb ik 75 mutsjes en sokjes gebreid voor couveusekindjes in het ziekenhuis. En begin november lagen mijn kerstkaarten al klaar.’