Toen Tobias klein was, ontdekten de artsen dat hij autisme heeft. “Toen hij ongeveer tweeënhalf was, kreeg hij een astma-aanval en werd hij opgenomen in het ziekenhuis. Van de één op de andere dag praatte hij niet meer. Het viel op dat zijn motoriek houteriger was dan bij andere kinderen,” vertelt zijn moeder Esther. “Zijn spraak kwam niet meer terug, dus besloten we hem verder te laten onderzoeken. De orthopedagoog zei direct dat ze een vermoeden van autisme had.”
Tobias was nergens welkom
Tobias ging naar een kinderdagcentrum waar hij een-op-een begeleiding kreeg. Hier bloeide hij op en zijn ontwikkeling ging vooruit. Een tijd ging dit goed, maar om diverse redenen kon het kinderdagcentrum de juiste hulp en zorg voor Tobias niet meer bieden. Esther vertelt dat ze daarna veel scholen en kinderdagcentra door heel Nederland bezocht heeft. “Doordat Tobias niet zindelijk was en niet praatte, was hij eigenlijk nergens welkom. Als we dachten een fijne plek gevonden te hebben, was er een lange wachtlijst of er werd gevraagd om een IQ-test terwijl hij niet te testen is.”
Tobias heeft meer dan een jaar thuisbegeleiding gehad, waardoor hij helemaal geen contact had met andere kinderen. "Terwijl onze wens als ouders was dat hij gebruik mocht maken van zijn leerrecht. Ik zal ook nooit vergeten hoe Tobias reageerde toen we langs een schoolplein vol vrolijk spelende kinderen liepen. Hij stopte, keek en wees. Als hij kon praten, had hij gevraagd: ‘Mama, waarom mag ik hier niet spelen? Waarom mag ik niet meedoen?’,” vertelt Esther.
Toen Tobias zes jaar was ging er een knop om bij Esther en haar partner: “Ik dacht: ik kan twee dingen doen. Of ik blijf klagen over het onderwijssysteem of ik ga aanpakken. Ik heb het laatste gedaan en heb een Samen naar School-klas opgericht met hulp van een basisschool in de buurt.” Een Samen naar School-klas is een extra klaslokaal binnen een reguliere school, speciaal voor kinderen met een handicap. Deze kinderen krijgen hier de nodige specialistische begeleiding van professionele zorg- en onderwijsmedewerkers, en sluiten ze waar mogelijk aan bij leeftijdsgenootjes uit andere klassen. In Nederland zijn, mede door ondersteuning en begeleiding door Stichting het Gehandicapte Kind, al vijftig Samen naar School-klassen.
Dankzij Samen naar School hoort Tobias erbij
Nu brengt Esther haar zoon iedere ochtend met de fiets naar school: “Zodra we er zijn, rent Tobias het schoolplein op. Vaak geven kinderen van de reguliere klassen hem een high five. Ook spelen Tobias en zijn klasgenoten graag een potje voetbal met de kinderen van groep 8. Ze mogen dan een keer schieten en de keeper laat de bal dan expres door. Fantastisch vindt Tobias dat, een lach van oor tot oor. Ik zie mijn zoon dan groeien, hij hoort erbij.”
Esther vertelt dat Tobias zich ontwikkelt. Zo is er steeds meer communicatie met bijvoorbeeld de spraakcomputer, maar ook verbaal. Ook speelt hij graag spelletjes als galgje, memory, kwartet en Mens-erger-je-niet en is hij bezig met cijfers en letters. Zijn sociale vaardigheden gaan met sprongen vooruit nu hij in contact is met andere kinderen. Esther: “Door Samen naar School zijn wij als gezin
onderdeel van de maatschappij en kan Tobias, net als ieder kind, naar school in zijn eigen wijk. Kinderen hebben andere kinderen nodig om te spelen en te leren.”
Mede dankzij de deelnemers van de Postcode Loterij ontving Stichting het Gehandicapte Kind afgelopen jaar een extra bijdrage van 1,2 miljoen euro voor het project "Een basis(school) voor ieder kind". Met dit project voor inclusief onderwijs maakt de stichting het mogelijk voor kinderen met een (ernstige) handicap om onderwijs met zorg op maat te volgen op een gewone buurtschool.
Wil je meer lezen over Stichting het Gehandicapte Kind en de Samen naar School-klassen? Klik dan hier.
